Froschengedicht

„Breite Gosche

hommir Frosche,

grien ischt unser Fräckle,

d´Modder stammt vum Müllebach,

de Vadder usem Säckle.

Ischt Fasnet i de Mezgerwaid,

mir sind bereit, mir sind bereit,

ischd Fasnet i de Mezgerwaid –

do dommer ummestruele,

im Schlamm vu geschtert nuele.

Mir Binseglonker, Sibachjucker,

Gumper, Bumber, Muckeschlucker,

Hupser, Mopser quak! quak! quak!

Wenns rengele und soache duet

Do hommers guet, do hommers guet,

Wenns rengele und soache duet –

Me dunkt de Kopf ins Wasser,

do hommers nimme nasser,

Mir Binseglonker, Sibachjucker,

Gumper, Bumber, Muckeschlucker,

Hupser, Mopser quak! quak! quak!

Wenn uns de Gluschte iberkunnt,

i zwanzig Stund, i zwanzig Stund,

wenn uns de Gluschte iberkunnt –

no hocke mer uf Blätter,

und machet glei guet Wetter.

Mir Binseglonker, Sibachjucker,

Gumper, Bumber, Muckeschlucker,

Hupser, Mopser quak! quak! quak!

Breite Gosche

hommir Frosche,

grien ischt unser Fräckle,

d´Modder stammt vum Müllebach,

de Vadder usem Säckle.“

(Bruno Epple, 1973)